Een mooie dag
- Geplaatst op
- Door Ivo van Tol
- 4
Van hardlopen word je blij. Althans, dat is de bedoeling volgens mij. Dit blog is bedoeld om je te motiveren om te genieten van het hardlopen. Werk er aan om het elke keer weer een groot plezier te laten zijn om lekker rond te rennen.
Een mooie dag
De dag begint goed. Ik heb een plan. Een belangrijke klus afronden. De zon komt op en ik zit vol energie. Maar als de dag vordert komt er van mijn plan niets terecht, het ene urgente maar onbelangrijke ding wisselt zich af met het andere. Telefoontjes, collega’s met G-R-O-T-E problemen. Langzaam wordt de energie minder. De glimlach van het begin van de dag maakt langzaam plaats voor een frons op het voorhoofd. Ik denk eens na, wat kan me weer energie geven.
-Ik weet het!-
RENNEN!
Om 15.03 uur laat ik alles voor wat het is en begeef me in mijn oude, gedeukte, SAHARA gele auto richting huis. Even snel omkleden. Korte broek, knal-oranje t-shirt. De zon schijnt nog. Hardloopschoenen aan, SOCKWA’s. En dan doen wat ik het liefste doe.
-Rennen door de duinen-
Zoals altijd ga ik in mijn enthousiasme veel te hard van start. Als een kind dat na een lange dag binnen zitten eindelijk LOS mag.
Dansen door de duinen
Na een minuut of tien heb ik mijn ritme gevonden en ren ik van bocht naar bocht en van heuvel naar heuvel.
-Heerlijk!-
Heuvel af dansend tussen de boomwortels door en vervolgens de volgende heuvel weer zo zuinig mogelijk omhoog om me weer de afdaling in te gooien. Niet letten op tijd, afstand of hartslag, maar lekker rennen.
De glimlach is terug
Dan begint het donker worden. Met een grote glimlach op mijn gezicht ren ik de duinen uit. Het laatste stuk de schoenen in de hand met de blote voeten op het gladde asfalt van het fietspad. De buren kijken er niet meer van op.
Voldaan kom ik thuis.
De energie en blijdschap zijn weer helemaal terug. Wat is het toch fantastisch om dit zo te kunnen doen.
Iedereen vol hardloopplezier
Wat zou het mooi zijn als iedereen zoveel plezier zou kunnen beleven aan het hardlopen.
Wat er dan ook gebeurt in je leven, met een rondje rennen breng je weer rust in je hoofd en energie in je lijf. 
Het is een eer om daar met Natuurlijkhardlopen.nl een steentje aan bij te dragen.
We hebben dit in 2015 weer met heel veel plezier gedaan. We hebben veel mooie mensen ontmoet. Een overstap naar een SHOP-in-SHOP gemaakt. Iedereen kan nu zeven dagen in de week komen passen. Er was een prachtige clinic in juni met medewerking van onder andere Koen de Jong.
Voor 2016 hebben we grote plannen, zodat we mensen nog beter kunnen helpen om de stap naar natuurlijk hardlopen te maken. Wat die plannen zijn houden we nog even in nevelen gehuld.
Voor nu willen we alle klanten bedanken voor hun vertrouwen in 2015.
Fijne dagen en tot in 2016!
En als afsluiter nog een paar mooie woorden van een tweetal wijze mensen:
“Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.”
P. Langkous
“Wat me het meest verbaast bij de westerse mens is dat hij zijn gezondheid opoffert om veel geld te verdienen. Vervolgens offert hij het geld weer op om zijn gezondheid te herstellen. En dan is hij weer zo bezorgd over de toekomst, dat hij niet geniet van het heden, met als gevolg dat hij niet in het heden maar ook niet in de toekomst leeft. Hij leeft alsof hij nooit zal sterven en sterft terwijl hij nooit geleefd heeft.
Dalai Lama
Wil je zelf nog iets moois melden over een mooie hardloopervaring, dan horen we dat graag!
Fantastisch Madeleine. Mooi om te horen. En het wordt alleen maar leuker.
Groet, Ivo
Ik wist er helemaal niets van en ben dus puur op mijn gevoel begonnen met beetje wandelen, toen rennen met schoenen en die halverwege uit doen en nu na één maand ben ik er echt helemaal weg van.
Alleen maar op blote voeten. Gisteren had ik voor het eerst een splintertje van 2 min met bij behorende bloedje, en nu dus maar "schoenen" kopen, want voor zoiets doms wil je je toch niet laten afschrikken of weerhouden!
Binnen een maand energie terug, veel meer in de buitenlucht en allang voorbij de schrik om op blote voeten te lopen. mijn lijf juicht en ik juich mee. volgende week weer verder met Sockwa
Madeleine 65
Hoi Paul, bedankt voor je reactie. Mooi dat je dat nog allemaal zo in detail weet.
Hardlopen is inderdaad altijd weer een bron van veel geluk. Ik zal vertellen over de eerste keer dat ik officieel ging hardlopen als volwassene, dus het begin van mijn huidige hardlooploopbaan. Dit was in 1986.
Op mijn kamer deed ik hardloopkleren aan en voerde op ongeschoolde wijze enige rekoefeningen uit. Dan ging ik naar buiten en wandelde 200 meter. Toen begon ik rustig hard te lopen om te zien hoe lang ik dat volhield. Na 1500 meter (later opgemeten) vond ik het genoeg en rustte ik even uit. Toen liep ik dezelfde afstand weer hard terug.
Thuisgekomen was er een film van de Dikke en de Dunne op televisie, waarschijnlijk "A chump at Oxford", waarin ze in een heggendoolhof terechtkomen.
Toevallig is het punt waarop ik uitrustte en omkeerde de precieze plaats waar enkele jaren later de plaatselijke hardloopclub, die toen nog niet bestond, een clubhuis zou bouwen. Deze maand ben ik daar uiteindelijk lid van geworden. Ik heb er nog niemand op minimalistische schoenen gezien trouwens, maar wie weet komt dat nog ooit aan de orde.