Interview Marion Meesters deel 2

In het blog over ChiRunning heb ik een aantal elementen van de techniek beschreven. Aan het einde van het blog heb ik jullie gevraagd wat je aan Marion Meesters (Master instructrice ChiRunning) zou willen vragen over de ChiRunning techniek. Tien mooie vragen werden gesteld. Deze heb ik aan Marion voorgelegd tijdens een ronde hardlopen door de prachtige Amsterdamse Waterleidingduinen. Aangezien het interview wel vijfenveertig minuten duurde, heb ik het verslag in twee delen geknipt. Hier volgt deel twee.

Deel 2 – Interview Marion Meesters – ChiRunning Master Instructrice:

Vraag van Veronica:

Marion:

Vraag van Elsa:

Mijn vraag is in hoeverre chirunning een techniek is die identiek is voor iedereen, of is het advies om je techniek mede aan te passen op basis van je lichaamsbouw, kracht, lengte, etc. Oftewel: in hoeverre moet je rekening houden met je specifiek kenmerken. Bijvoorbeeld: plat- versus holvoeten, X-benen, kromme rug, etc. Wat zijn jullie tips hiervoor?

Marion:

“Goede vraag. De basisprincipes zijn voor iedereen hetzelfde. Goede houding, kernspieren gebruiken, ontspannen ledematen, licht hellen, loslaten, ontspannen enkels. Maar omdat iedereen een ander lichaam heeft, zijn er gewoon verschillen tussen mensen. ”

 

Ik vraag aan Marion wat voor haar lijf belangrijk was. “Ik had vreselijke holvoeten en altijd problemen met mijn voeten in de vorm van pijn. Voor mij hebben een kortere pas en vooral het afzetten zonder kracht veel problemen opgelost. Daarnaast heb ik ook veel profijt gehad van het minimaliseren van mijn schoenen. Daardoor zijn mijn voeten sterker geworden en hebben hun natuurlijke kracht weer teruggekregen. Een sterke voet houdt zich zelf in vorm. ”

 

“Dan is het voor iedereen anders om binnen zijn of haar mogelijkheden het beste eruit te halen. Heeft iemand een kromme rug. Dan proberen we toch om zoveel mogelijk aan de houding te werken. Binnen jouw grenzen probeer je het optimale te bereiken.”

 

“Zo zijn er voor iedere persoon aandachtspunten waar meer of minder aandacht voor is.”

 

Waren het bij Marion haar voeten. Ik vertel Marion dat het voor mij mijn houding was. Die was slecht en met behulp van rugspieroefeningen heb ik hier veel aan verbeterd. Alleen weet ik dat het voor mij altijd een aandachtspunt zal zijn. Met één maand lang spierversterkende oefeningen ben ik niet klaar. Het zal een punt van aandacht blijven voor mij.

 

Marion geeft aan dat het bewust werken aan iets, een verbetering van je lichaam oplevert. Bij hardlopen, maar ook bij andere dingen.

 

Zo is er dus voor iedereen een aandachtspunt te vinden waar je altijd mee bezig zal zijn. Soms zit er ook iets in de weg, dat je belemmert om een techniek 100 % goed uit te voeren.  Ze noemt een voorbeeld van iemand die een gefixeerde enkel heeft vanwege een eerder ongeluk. Die kan zijn enkel niet meer buigen. Dan probeer je toch met ontspannen enkels te lopen, zo goed als dat gaat. 

Vraag van Franciscus Lousberg:

Chi/ki is de menselijke energie stroom. Iets wat eigenlijk als spiritueel gezien kan worden. ChiRunning, van wat ik heb begrepen, is een meer een opvatting over hoe te bewegen en te ademen dan chi/ki te gebruiken.

Dus waarom wordt de naam ChiRunning gebruikt?

Marion:

“Het is goed wat Franciscus zegt.” Hierna vertelt Marion hoe de ChiRunning verbonden is met het gebruiken van je Chi.  Samengevat geeft Marion aan dat je door bewust met je lijf aan de slag te gaan, en met je ademhaling aan de slag te gaan. Je bewuster wordt van je lichaam. Het gaat te ver om mensen die net kennis maken met ChiRunning al te veel van de spirituele kant te laten zien.

 

Als je, zoals Marion, al tien jaar lang bezig bent met het bewust omgaan van je lichaam en je hardlooptechniek, dan raak je aan alle elementen die ook in de Tai Chi terugkomen.

 

Je hebt geen directe aandacht voor je Chi, maar door er zo mee bezig te zijn, gebruik je deze wel.

Vraag van Freddy:

Haha, mooi begin van deze blog: "Je geest kan maar met één ding tegelijk bezig zijn" en dan vier vaardigheden en zes werkgebieden noemen :-)
 

Dat vind ik dus precies zo ingewikkeld. Je loopt voor ontspanning (of inspanning), maar moet tegelijkertijd op je houding, je ademhaling, je techniek, je tijd en je hartslag letten.

Marion:

“Haha, goeie vraag. Je kan maar één ding tegelijk je volle aandacht geven en die aandacht ben je meestal ook weer zo kwijt. Ga maar eens mediteren en probeer je aandacht bij je ademhaling te houden. Je wordt zo afgeleid. Mensen die al langer mediteren kunnen al beter hun aandacht bij hun ademhaling houden, maar worden ook na enige tijd afgeleid.”



“Dat gegeven wordt gebruikt bij het aanleren van de ChiRunning techniek. Je begint met een paar aandachtspunten en die doe je één voor één. Je neemt drie of vier dingen die aandacht behoeven en die wissel je af gedurende een loopje. Een minuut het één, een minuut het ander. Als je dat dan maar vaak genoeg herhaalt, komt het in je systeem en gaat het –bijna- vanzelf.”

 

“Het is de bedoeling dat je er geen haast mee maakt. En laat bijvoorbeeld het letten op je tijd/afstand/hartslag even achterwege. Pas als je je techniek op een basale manier onder de knie hebt, kun je je focus verleggen naar tijd en intensiteit. Loop nooit sneller dan je techniek je toelaat. Doe in het begin lekker rustig aan.”

 

“Een ander onderdeel van de vraag van Freddy is of je dan nog wel met plezier kan lopen als je zo met je techniek bezig "moet" zijn. Mijn ervaring is dat het bezig zijn met je techniek het loopplezier helemaal niet in de weg staat. In het begin ben je vooral bezig met denken als je werkt aan je techniek. Dit gaat langzaam over in een gevoel. ”
 

 Ivo:

“Marion, dat is hetzelfde als het bespelen van een muziekinstrument is mijn ervaring. Eerst ben je aan het nadenken waar de noten zitten, moet je lezen welke noten je moet spelen, hoe lang de noten zijn. Een enorm geploeter en als iemand ernaar luistert, zal de muziek….  die je produceert weinig emotie teweeg brengen bij toehoorders. Op een gegeven moment beheers je echter een stuk en lijkt het alsof je vingers als vanzelf over het instrument bewegen en kun je er gevoel in gaan leggen.”
 

Marion:

“Inderdaad, je kunt er dan gevoel inleggen, gaan improviseren, er mee spelen. Wat ook belangrijk is, is dat elke musicus ook dagelijks bezig is om de basale zaken, zoals te toonladders, te oefenen. Hoe goed de muzikant ook is. Waarom zou je als hardloper dit niet doen?”


 

Daar komen we bij een mooi afronding van het interview. Voor hardlopen wordt vaak gedacht dat het iets is wat iedereen kan. Je zet je ene voet voor de andere, hoe moeilijk kan het zijn. Als je kijkt naar hoeveel mensen geblesseerd raken, is het toch echt aan te raden om wat met je techniek te doen. 



Hoe heeft aandacht geven aan je looptechniek jou geholpen? 


We horen het graag!